In De Zin van het Bestaan bespreekt de psycholoog Viktor E. Fankl twee zaken. Ten eerste beschrijft hij hoe hij de concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog van binnenuit heeft beleefd. Ten tweede geeft hij een korte inleiding op de uitgangspunten van zijn logotherapie. De logotherapie is een manier om mensen te helpen zin te vinden in hun leven.
Centraal aan Frankl’s beschrijvingen is hoe hij de jaren in gevangenschap heeft kunnen overleven. Er is immers niets denkbaarders dan dat iemand onder die verschrikkelijke omstandigheden besluit een einde aan zijn of haar leven te maken. Velen deden dit ook. Frankl wist echter betekenis aan zijn lijden te geven en dat heeft hem weerbaar gemaakt tegen de verleiding. Hij wijst op de woorden van Nietzsche die schrijft dat een mens alles aan kan zolang hij een reden heeft om te leven.
In de logotherapie, waar Frankl de grondlegger van is, probeert de therapeut de ander die reden voor het bestaan (weer) te laten ontdekken. Op die manier krijgt zelfs het grootste lijden betekenis, en van iemand die de concentratiekampen heeft overleefd is dit makkelijker aan te nemen.
De zin van het bestaan. Een psycholoog beleeft het concentratiekamp; een inleiding tot de logotherapie. Viktor E. Fankl. Rotterdam: Donker, 1946.