Niets is een kinderboek, maar wel één dat volwassen vragen stelt. Vragen over zingeving. De confronterende vragen worden gesteld door de leerling Pierre Anthon aan zijn klasgenoten. Op de eerste schooldag verlaat hij het klaslokaal om niet meer terug te keren. Met de woorden “er bestaat niets van betekenis, het heeft dus geen zin om iets te doen” permitteert hij zichzelf een leven dat bestaat uit het schamper ondervragen van zijn klasgenoten vanuit een pruimenboom.
Jullie zijn zeker bang voor het niets? Kost het zoveel moeite om toe te geven dat niets de moeite waard is? Je gaat naar school om werk te krijgen, en je werkt om vrij te krijgen. Waarom zou je niet meteen vrij nemen? Mens zijn is helemaal niets bijzonders. Kortom, Pierre Anthon is de nihilist ten voeten uit. Zingeving is onmogelijk.
Geconfronteerd met het lege niets dat Pierre Anthon vertegenwoordigt, besluiten zijn klasgenoten om een daad te stellen. Een daad die het ongelijk van Pierre Anthon zal moeten aantonen. Zij willen niet leven in de zinloze wereld van Pierre Anthon. Ze beginnen betekenisvolle zaken te verzamelen en gooien die op de berg van betekenis. Dit begint vrij onschuldig, maar na verloop van tijd worden de geofferde zaken steeds groter.
Alle offers ten spijt, moeten zij op het eind toch toegeven dat ook hun poging zinloos was. Pierre Anthon raakte niet overtuigd van de zin, maar dat niet alleen, ook zijzelf beseffen dat ze rest van hun leven zullen moeten doen alsof het zinvol is…
Janne Teller. Niets. Vertaald uit het Deens door Maaike Lahaise. Amsterdam: Clavis Uitgeverij, 2010.